Biomimicry: de natuur als inspiratie

In april 2018 hield dr. Mauro Gallo zijn inaugurale rede als lector Biomimicry bij Aeres Hogeschool in Wageningen. Bij Inholland in Delft is Gallo de programmatrekker voor de nieuwe visie Samen werken aan duurzame oplossingen; bij Van Hall Larenstein is de Italiaanse wetenschapper betrokken bij het programma duurzame en innovatieve technologieën. Gallo is dus een veelgevraagd man. Mauro Gallo studeerde ‘mechanical engineering’ en ‘aerospace engineering’ aan de universiteit van Napels. Zijn passie voor de natuur bracht zijn onderzoeksinteresse in de loop der jaren in de richting van onderwerpen waar technologie en biologie samenkomen. Gallo ziet zijn werk voor Aeres, Inholland en VHL als een gezamenlijke exercitie, waarbij de invalshoeken van de drie instellingen elkaar versterken.
 

Academisch visionair

Gallo wil als academisch visionair bruggen slaan tussen verschillende disciplines, en hij probeert studenten te inspireren hetzelfde te doen. Gallo’s ambitie laat aan duidelijkheid niets te wensen over: hij wil niets meer of minder dan een master Duurzaamheid, de agrarische sector verbeteren én waterwegen zuiveren. Die multidisciplinaire aanpak begint wat hem betreft bij het oplossen van de cultuur van het hokjesdenken. Dit hokjesdenken vormt volgens Gallo een belemmering. Biologen, natuurkundigen, economen, bouwkundigen, wiskundigen, ze werken allemaal in hun eigen bubbel. En er is een gebrek aan communicatie. Gallo vindt dat dat moet veranderen. Zijn plannen hebben te maken hebben met het samenbrengen van mensen en kennis. Binnen die plannen leren studenten te communiceren met studenten en professionals uit andere vakgebieden. Volgens Gallo ontwikkelen studenten niet alleen een product, maar moeten ze ook het systeem begrijpen. 
 

Monoculturen

Gallo durft zich uit te spreken. Hij meent dat de agrarische sector in een paradoxale situatie is beland. Menselijke activiteiten zouden volgens hem dicht bij de natuur moeten staan, maar we zien dat industriële modellen hoogtij vieren, en dat dat voor problemen zorgt. De monoculturen in de landbouw zijn om verschillende redenen niet duurzaam: er zijn chemische middelen nodig, het veroorzaakt gronderosie en het vermindert de kwaliteit van ons voedsel.

Mauro Gallo: "Er is een gebrek aan communicatie en dat moet veranderen."

Natuurlijke oplossingen imiteren

Een van Gallo’s recente projecten richt zich op het watermanagement in de agrifood-sector. Hij is geïnteresseerd in bio-geïnspireerde filtreersystemen die lekkages in waterwegen kunnen verbeteren. We weten pas sinds kort dat medicijnafval in ons water terecht kan komen en daar schadelijk kan zijn voor ons en voor onze omgeving. Gallo ziet een natuurlijke oplossing: drasland. Kleine oppervlaktes water, zoals vijvers en moerassen, filteren verontreinigd water; planten absorberen de schadelijke stoffen. En hij gaat nog een stapje verder. Met behulp van biomimicry wil hij de capaciteit van dat drasland met natuurlijke oplossingen imiteren en verbeteren.
 

‘Bio-inspired robots’

Voor Gallo ligt een deel van de oplossing ook in biodiversiteit. Een stuk land moet meer dan één type gewas kunnen ondersteunen. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar het is niet onmogelijk. Zo heeft een boer die jarenlang alleen maar appels cultiveert, het veel gemakkelijker dan een buurman die behalve appels ook peren, pompoenen, champignons en aardappelen verbouwt. Verschillende gewassen betekent hogere kosten omdat er meer handmatig werk moet worden verricht. 
 
De oplossing ligt in het gebruik van wat Gallo ‘bio-inspired robots‘ noemt. Dat is een uitdagend project dat nog maar in de kinderschoenen staat. Maar het heeft de potentie om de agrarische sector radicaal te veranderen.  Voor Mauro Gallo moeten duurzaamheid, samenwerking en een open blik centraal staan. Biomimicry kan hierbij grenzen verleggen en disciplines aan elkaar koppelen.